روی (Zinc) فلزی سفید متمایل به نقره ای و دارای ساختار کریستالی hcp است. به علت داشتن مقاومت به خزش پایین، در کاربرد های تحت فشار استفاده نمی شود و اغلب استفاده روی پس از آلیاژسازی آن با مقادیر کوچک سایر فلزات بوده و یا به عنوان پوشش محافظ فولاد به کار می رود. روی در دمای بالا تر از دمای اتاق تبلور مجدد می یابد و مقاومت خزشی پایین دارد. بنابراین، این عنصر تنها به عنوان ماده سازنده هنگام آلیاژ كاری مناسب است. عناصر آلیاژی، بیشتر Al، Cu،Mg منجر به كوچك شدن دانه ها، تشكیل بلور های هم محور شده و بدین طریق خواص مكانیكی فلز توسعه می یابد. پائین بودن نقطه ذوب این فلز شكل‌ پذیری در ریخته‌گری آن را آسان می‌كند. روی در ساخت سیمان، دندان سازی، ساخت كبریت، كف ‌سازی، ظروف سفالین، لوازم لاستیكی، اتومبیل سازی، لوازم آشپزخانه، روکش فولاد (گالوانیزه کردن)، تهیه آلیاژ های برنز و برنج، لحیم کاری، قوطی های خمیر دندان، چسب فلز ماشین‌ تحریر و… است. از اکسید و سولفور روی به عنوان ماده رنگی سفید در رنگ سازی و تهیه پلاستیک، از سولفات روی در رنگرزی و ساخت چسب و از کلرور روی در لحیم کاری و جلوگیری از فساد چوب استفاده می شود. در گالوانیزه كردن فرآورده‌ های فولادی بكار می ‌رود و باعث جلوگیری از خوردگی فولاد می‌ شود. همچنین در قالب‌ های ریخته ‌گری و صنعت اتومبیل‌ سازی نیز به كار می‌رود.